Fecale incontinentie of ongewild stoelgangverlies
Stoelgangincontinentie
Bij stoelgangincontinentie verliezen de sluitspieren de controle over de ontlasting. Daardoor wordt er ongewild stoelgang verloren. Dit kan optreden bij ouderdom en ziekten.
De belangrijkste oorzaken van fecale incontinentie zijn:
- Neurologische aandoeningen/ stoornissen in het zenuwstelsel
- Beschadiging of verzwakking van de bekkenbodemspieren/ spastisch bekkenbodemsyndroom
- Uitgezakte aambeien
- Chronische darmontsteking/ inflammatoire darmziekten (IBD)
- Chronische verstopping
- Prolaps of verminderde capaciteit van de endeldarm
- Beschadigde kringspier
- Het prikkelbaredarmsyndroom (PDS)
Neurologische aandoeningen
Het zenuwstelsel is het besturingssysteem van de anus. De zenuwen zorgen ook voor het gevoel van aandrang en het vermogen om onderscheid te maken tussen vaste en vloeibare stoelgang en gas. Verstoring of beschadiging van het zenuwstelsel heeft invloed op de werking van de sluitspieren. Als het systeem van spieren, zenuwen en de kringspier niet meer goed werkt, kan fecale incontinentie voorkomen. Een andere oorzaak kan beschadiging of stoornis van de zenuwen van het ruggenmerg of een hersenbeschadiging zijn. Normaal gesproken zorgen de hersenen voor een bewuste controle over het ophouden en lozen van ontlasting.
Andere oorzaken
Bij vrouwen is de meest voorkomende oorzaak van fecale incontinentie een totaalruptuur: een inscheuring van de vagina die doorloopt naar de anus, bv. tijdens een bevalling. Ook een operatie aan het rectum kan fecale incontinentie tot gevolg hebben.
